Κιροβακάν

(Kirovakan). Πόλη (170.200 κάτ. το 2002) της Αρμενίας, η οποία μετά την ανεξαρτησία της χώρας το 1991 μετονομάστηκε σε Βανατζόρ. Το Κ. πήρε την ονομασία του προς τιμήν του σοβιετικού πολιτικού Σεργκέι Κίροφ το 1935 (έως τότε ονομαζόταν Καρακλίς). Η πόλη βρίσκεται σε απόσταση 65 χλμ. Β της πρωτεύουσας Ερεβάν και είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.350 μ., σε μια καταβύθιση ανάμεσα στις οροσειρές Μπαζούμσκι και Παμπάκ, στη συμβολή των ποταμών Παμπάκ, Νατζούρ και Βανατζόρ. Αποτελεί ένα από τα κυριότερα βιομηχανικά κέντρα της περιοχής, με εργοστάσια παραγωγής χημικών προϊόντων (καρβίδια, αμμωνία, συνθετικό κορούνδιο, πλαστικές ρητίνες κ.ά.), κατασκευής μηχανημάτων, επεξεργασίας τροφίμων και υφαντουργικών προϊόντων. Κοντά στην πόλη υπάρχει το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο του Παμπάκ, το οποίο τροφοδοτεί τις βιομηχανίες της περιοχής με ηλεκτρική ενέργεια. Ιστορία. Η πόλη ήταν αρχικά μικρός οικισμός, ο οποίος χρονολογείται από την εποχή του χαλκού, όπως εξάγεται από τα πολλά και αξιόλογα αρχαιολογικά ευρήματα. Το 1948 ανακαλύφθηκε τάφος της εποχής του ορείχαλκου, που χρονολογείται περίπου στο πρώτο μισό της 2ης χιλιετίας π.Χ., μέσα στον οποίο βρέθηκε λείψανο, καθώς και πολλά χρυσά και ασημένια σκεύη. Τα ευρήματα μαρτυρούν το υψηλό επίπεδο πολιτισμού της Υπερκαυκασίας εκείνη την εποχή και τις σχέσεις της με τους λαούς της νοτιοδυτικής Ασίας. Το 1826 δύο χωριά, το Μπαλσόι (= μεγάλο) και το Μαλί (= μικρό) Καρακλίς, ενώθηκαν και συγκρότησαν την πόλη Καρακλίς, στην ανάπτυξη της οποίας συνέβαλε σημαντικά η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Τιφλίδας – Καρακλίς – Αλεξαντροπόλ στο τέλος του 19ου αι. Το 1988 μεγάλο μέρος της πόλης καταστράφηκε από σεισμό.